O PP destrue e os galegos/as pagan. 90.000 euros a indemnización que o Sergas debe pagar a un doente por dano moral

Información
29 Diciembre 2023 - Sergas - 1893 votos
social youtube xornalgalicia   feed-image

O PP destrue e os galegos/as pagan. 90.000 euros a indemnización que o Sergas debe pagar a un doente por dano moral procedente dunha perda de oportunidade por atraso no diagnóstico dun cancro

A sección primeira da Sala do Contencioso-administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) fixou en 90.000 euros a indemnización que, en concepto de dano moral procedente dunha perda de oportunidade, debe abonar o Servizo Galego de Saúde (Sergas) a un paciente do Complexo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela (CHUS) ao que lle extirparon o bazo e parte de páncreas tras a demora no diagnóstico dun carcinoma renal.

Os maxistrados lembran que a sentenza emitida polo xulgado de primeira instancia “recoñece a existencia, por unha banda, dunha perda de oportunidade pola demora no diagnóstico, e, doutra banda, unha mala praxe cun concreto resultado (secuelas que recolle a propia sentenza)”; con todo, advirten que, á hora de fixar a indemnización, “baséase na reparación integral do dano para considerar as secuelas e días de incapacidade temporal que sinalaba o perito, ademais de aplicar un factor de corrección por prexuízos económicos e outro por incremento de risco de morte, pero non aclara en que medida está a indemnizar a perda de oportunidade”.

A Sala indica que, ante as secuelas indicadas, “non cabe obviar a situación de maior vulnerabilidade na que se atopa o demandante tras a extirpación do bazo e parte de páncreas, e que non se pode considerar liquidada polo feito de que se lle poñan máis vacinas”, á vez que destaca que tamén ha de valorarse que esa situación “supón unha maior intolerancia alimentaria á maior parte de comidas graxas, algunhas verduras, con problemas dixestivos e molestias abdominais”, así como que “tampouco se pode descoñecer a existencia de hernia postquirúrxica” e que “resulta indubidable a existencia dun trastorno ansioso-depresivo reactivo á situación por parte do paciente”. Ademais, o TSXG engade que, en canto ás secuelas de carácter estético, “habería que considerar non a cicatriz derivada da nefrectomía, pois esta existiría, aínda que non se deu a mala praxe agora axuizada, ao ser a intervención cirúrxica adecuada para actuar contra o carcinoma renal, senón a cicatriz a maiores polas intervencións posteriores para liquidar a lesión iatroxénica sufrida durante a nefrectomía”.

Ademais, advirte que non se pode obviar que se recoñeceu unha responsabilidade patrimonial ante o manexo con demora no diagnóstico do carcinoma renal. Por iso, subliña que se debe ter en conta a doutrina do Tribunal Supremo, que indica que, no caso da perda de oportunidade, o dano que se indemniza non é o material correspondente ao feito acaecido, senón a incerteza ao redor da secuencia que tomasen os feitos de seguir no funcionamento do servizo outros parámetros de actuación, en suma, a posibilidade de que as circunstancias concorrentes acaeceran doutra maneira. Por tanto, sinala que ha de valorarse a perda dunha alternativa de tratamento, “o cal se asemella, en certo xeito, ao dano moral, que é o concepto indemnizable”.

“Como se indicou, aínda que se apreciou perda de oportunidade, non consta que polo xulgador se tivera en conta ningún dos factores para considerar segundo a xurisprudencia para indemnizar, a modo de dano moral, por esa incerteza sobre o que pasase de diagnosticarse antes o tumor; é máis, a consideración da doutrina da perda de oportunidade foi utilizada como  factor de redución da indemnización pola mala praxe”, sinala o TSXG, á vez que indica que, en tal sentido, “ha de valorarse o que si se indicaba na sentenza sobre a posibilidade que, de ser collido con anterioridade o tumor, e ser, por tanto, menor, podería non  requirirse a nefrectomía total, senón unicamente parcial; e iso sen prexuízo de que, en canto á probabilidade dese resultado distinto, dado o tempo de atraso no diagnóstico, han de considerarse tamén as manifestacións da doutora en relación a que a influencia desa demora, neste caso, non sería relevante, e constando na historia que houbo unha curación, sen que en controis tras a intervención se evidenciara recidiva nin enfermidade metastásica”.

Por iso, o TSXG, considerando a indemnización debida polas consecuencias lesivas derivadas da actuación con mala praxe, ao que engade a indemnización que, como dano moral procede por esa perda de oportunidade, considera que a cantidade de 64.466 euros que se recoñeceu na sentenza de primeira instancia é insuficiente, polo que decretou o seu incremento, ata os 90.000 euros. 

El TSXG fija en 90.000 euros la indemnización que el Sergas debe pagar a un paciente por daño moral procedente de una pérdida de oportunidad por retraso en el diagnóstico de un cáncer

29/12/2023.- La sección primera de la Sala de lo Contencioso-administrativo del Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) ha fijado en 90.000 euros la indemnización que, en concepto de daño moral procedente de una pérdida de oportunidad, debe abonar el Servizo Galego de Saúde (Sergas) a un paciente del Complejo Hospitalario Universitario de Santiago de Compostela (CHUS) al que le extirparon el bazo y parte de páncreas tras la demora en el diagnóstico de un carcinoma renal.

Los magistrados recuerdan que la sentencia emitida por el juzgado de primera instancia “reconoce la existencia, por un lado, de una pérdida de oportunidad por la demora en el diagnóstico, y, por otro lado, una mala praxis con un concreto resultado (secuelas que recoge la propia sentencia)”; sin embargo, advierten que, a la hora de fijar la indemnización, “se basa en la reparación integral del daño para considerar las secuelas y días de incapacidad temporal que señalaba el perito, además de aplicar un factor de corrección por perjuicios económicos y otro por incremento de riesgo de muerte, pero no aclara en qué medida está indemnizando la pérdida de oportunidad”.

La Sala indica que, ante las secuelas indicadas, “no cabe obviar la situación de mayor vulnerabilidad en la que se encuentra el demandante tras la extirpación de bazo y parte de páncreas, y que no puede considerarse solventada por el hecho de que se le pongan más vacunas”, al tiempo que destaca que también ha de valorarse que esa situación “supone una mayor intolerancia alimentaria a la mayor parte de comidas grasas, algunas verduras, con problemas digestivos y molestias abdominales”, así como que “tampoco puede desconocerse la existencia de hernia postquirúrgica” y que “resulta indudable la existencia de un trastorno ansioso-depresivo reactivo a la situación por parte del paciente”. Además, el TSXG añade que, en cuanto a las secuelas de carácter estético, “habría que considerar no la cicatriz derivada de la nefrectomía, pues esta existiría, aunque no se hubiera dado la mala praxis ahora enjuiciada, al ser la intervención quirúrgica adecuada para actuar contra el carcinoma renal, sino la cicatriz a mayores por las intervenciones posteriores para solventar la lesión iatrogénica sufrida durante la nefrectomía”.

Además, advierte que no puede obviarse que se reconoció una responsabilidad patrimonial ante el manejo con demora en el diagnóstico del carcinoma renal. Por ello, subraya que se debe tener en cuenta la doctrina del Tribunal Supremo, que indica que, en el caso de la pérdida de oportunidad, el daño que se indemniza no es el material correspondiente al hecho acaecido, sino la incertidumbre en torno a la secuencia que hubieran tomado los hechos de haberse seguido en el funcionamiento del servicio otros parámetros de actuación, en suma, la posibilidad de que las circunstancias concurrentes hubieran acaecido de otra manera. Por tanto, señala que ha de valorarse la pérdida de una alternativa de tratamiento, “lo cual se asemeja, en cierto modo, al daño moral, que es el concepto indemnizable”.

“Como se ha indicado, aunque se apreció pérdida de oportunidad, no consta que por el juzgador se hubiera tenido en cuenta ninguno de los factores a considerar según la jurisprudencia para indemnizar, a modo de daño moral, por esa incertidumbre sobre lo que hubiera pasado de haberse diagnosticado antes el tumor; es más, la consideración de la doctrina de la pérdida de oportunidad fue utilizada como  factor de reducción de la indemnización por la mala praxis”, señala el TSXG, al tiempo que indica que, en tal sentido, “ha de valorarse lo que sí se indicaba en la sentencia sobre la posibilidad que, de ser cogido con anterioridad el tumor, y ser, por tanto, menor, podría no  haberse requerido la nefrectomía total, sino únicamente parcial; y ello sin perjuicio de que, en cuanto a la probabilidad de ese resultado distinto, dado el tiempo de retraso en el diagnóstico, han de considerarse también las manifestaciones de la doctora en relación a que la influencia de esa demora, en este caso, no habría sido relevante, y constando en la historia que hubo una curación, sin que en controles tras la intervención se evidenciase recidiva ni enfermedad metastásica”.

Por ello, el TSXG, considerando la indemnización debida por las consecuencias lesivas derivadas de la actuación con mala praxis, a lo que añade la indemnización que, como daño moral procede por esa pérdida de oportunidad, considera que la cantidad de 64.466 euros que se había reconocido en la sentencia de primera instancia es insuficiente, por lo que ha decretado su incremento, hasta los 90.000 euros.

 

Categoría de nivel principal o raíz: Xunta de Galicia
Categoría: Sergas
Visto: 1893
Attachments
STSJ GAL 7668 2023 Anonimizada.pdf [137.58Kb]
Uploaded Viernes, 29 Diciembre 2023 by xornalgalicia